Monday, June 25, 2007

Το ταξίδι...

Τη νοητή ψυχή σου για να βρεις, αγρούς και θάλασσες να ταξιδέψεις. Μαχαίρια να σου κόψουνε τα πόδια. Αγκάθια να τρυπάνε τα πανιά. Τον ήλιο κοίτα και πρόχώρα. Η λάμψη σε καλό σου θα σου βγει. Το φόβο σου να κρύψεις απ' την μπόρα, μη και σου πλύνει την ακάθαρτη ψυχή.

Τα βήματά σου να ναι γοργά. Μικρό είναι το ταξίδι. Μη και χαθείς στ' ανήλιαγα σοκάκια. Δεν αξίζει την ψυχή σου να ξεχάσεις. Πάρε ηλιάνθεμα και σπόρους και φυλλούνιες. Και χτύπα τους σε πέτρα την αλήθεια τους να βρεις. Πιες το νερό τους και κοίταξε τον ήλιο... σε πέντε βήματα τον δρόμο σου θα βρεις.
Κοίτα μακριά, τον άνθρωπο να φεύγει κι' απ' τη σκιά του βάλε στόχο να πιαστείς. Θα ναι ταξίδι μαγικό μες στην αλμύρα, με το νοτιά να σου χαΐδεύει το κορμί. Άσε τον άνθρωπο το δρόμο του να πάρει και πιάσε το χέρι σου το δρόμο για να βρεις. Κι' αν η ταχύτητα σε κάνει και σκοντάψεις... μη φοβηθείς... μη φοβηθείς, ο πόνος σου ξυπνάει τη ζωή.

Όταν τις πύλες της ψυχής σου αντικρύσεις, και σαν δρομέας χωρίς ανάσα διακριθείς. Τότε τον άνθρωπο που θ' αντικρύσεις ν' αγκαλιάσεις. Θα' ναι κομμάτι από την άλλη σου ψυχή.

Η σιωπή με πληγώνει

Μ' αρέσει το μυαλό σου. Μιλάς και καρφώνομαι στις λέξεις. Νοήματα χωρίς σκοπό, απλά για μένα. Ήχοι,ψίθυροι στο αυτί μου με τρελαίνουν. Ζητώ την άκρη τους να βρω να τη φιλήσω. Δάκρυα να τρέξουν από ιδρώτα. Χτυπήματα, το στέρνο μου να σπάνε. Σιωπή... αχ τι σιωπή. Τα αυτιά μου με πονάνε και παρασέρνουν την καρδιά μου στο χορό. Θρήνος για την απουσία. Όχι σπαραγμός. Είναι σιωπηλός ο δυνατός ο πόνος. Εκείνος που με μιας σε χαρακώνει και θρύψαλα σου κάνει τη ζωή. Αχ τι σιωπή... γιατί; Γιατί; Πονάει η ψυχή μου να τη ζει. Τα μάτια μου πονάει η σιωπή. Το δρόμο της γιατι δε χάνει, να βρει κάποια άλλη ζωή να τιμωρεί. Αυτή η σιωπή... πληγή. Θανάτου ίση. Ζητά με την καρδιά μου να τραφεί. Το αίμα μου να πιει να δροσιστεί. Σαν χάρος μες στη βάρκα να με πάρει. Ταξίδι στη σιωπή για να με πάει.

Sunday, June 17, 2007

High Speed Barcelona

Στην παραλία της Βαρκελώνης...

Free City Barcelona

Η παλιά πόλη... πιο ζωντανή από τη σύγχρονη, με περισσότερο συναίσθημα και πιο φιλική προς τους πεζούς!

Gotic... Mary

Ο καθεδρικός ναός της Βαρκελώνης.

Gotic... Mary

Such a beauty!

Βαρκελώνη... σε pixel...

Barcelona... i love you Beach!!!


Friday, June 8, 2007

Memories


Ευτυχώς υπήρξαν και τέτοια... καλοκαίρια. Μελαγχολικά αλλά ανεξίτηλα.

Διακοπές... ποτέ


Όταν δεν μπορείς να πας καλοκαιρινές βόλτες στο πάρκο του Βερολίνου... όταν δεν μπορείς να καθίσεις στο χορτάρι για να χαρείς τον καλοκαιρινό ήλιο της Βόρειας Ευρώπης, ο οποίος φαντάζει πιο φιλικός... όταν είσαι 27, ενώ κάποτε ήσουν 20... τότε μάλλον τρως τα μούτρα σου!

Ο χρόνος μας τρώει


Η Εδέμ δεν είναι μακρυά...


Κι' όμως αυτός είναι ο Εθνικός Κήπος...

Plastic but electric!!!




Η αλήθεια είναι δύσκολη φίλε μου... Γι' αυτό να την προσέχεις...

Friday, April 6, 2007

Wednesday, April 4, 2007


I've experienced less than i had in mind. Maybe i shouldn't expect much. I should Expect None.